സാംസ്കാരികചരിത്രം

ഉല്‍കൃഷ്ടമായ ഒരു സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം പുലര്‍ത്തിപ്പോന്ന പഞ്ചായത്താണ് മണിയൂര്‍. രാജഭരണത്തിന്റെയും ഫ്യൂഡല്‍ ഭൂപ്രഭുവര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെയും ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്വത്തിന്റെയും തേര്‍വാഴ്ചയുടെ തിക്തഫലങ്ങള്‍ ഏറെ അനുഭവിച്ചവരാണ് ഇവിടുത്തെ സാധാരണജനങ്ങള്‍. ഉറുമിത്തലപ്പുകൊണ്ട് വീരേതിഹാസങ്ങള്‍ രചിച്ച കടത്തനാട്ടിലെ യോദ്ധാക്കളുടെ പാരമ്പര്യം കൈമാറിക്കിട്ടിയവര്‍ ഈ പഞ്ചായത്തിലുമുണ്ടായിരുന്നു. എളമ്പിലാട് ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്ന കണ്ണമ്പത്ത് തറവാട്ടില്‍ തച്ചോളി ഒതേനന്‍ വന്നിരുന്നുവെന്ന് വടക്കന്‍പാട്ടില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നു. പടയോട്ടകാലത്ത് ഈ പഞ്ചായത്തിലെ എളമ്പിലാട് പ്രദേശത്ത് ഒരു ക്ഷേത്രം തകര്‍ക്കുവാന്‍ ടിപ്പുവിന്റെ പട വന്നപ്പോള്‍, ഇവിടുത്തെ മുസ്ളീങ്ങള്‍ ക്ഷേത്രം സംരക്ഷിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ക്ഷേത്രത്തിനകത്ത് കയറി വാങ്ക് വിളിക്കുകയുണ്ടായെന്നും, അതിന്റെ ഫലമായി അക്രമത്തിനു വന്ന പടയാളികള്‍, ക്ഷേത്രം പള്ളിയാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് അക്രമിക്കാതെ തിരിച്ചുപോയിയെന്നും ഒരു ഐതിഹ്യം നിലവിലുണ്ട്. ഈ സംഭവം പഞ്ചായത്തിലെ മതസൌഹാര്‍ദ്ദപാരമ്പര്യത്തിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തമായി ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെടുന്നു. പഞ്ചായത്തിലെ പ്രധാന രണ്ട് മതവിഭാഗങ്ങള്‍ ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ളീങ്ങളുമാണ്. 1952-ല്‍ സ്ഥാപിച്ച പതിയാരക്കരയിലെ ജ്ഞാനോദയ കലാസമിതിയാണ് പഞ്ചായത്തിലെ ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ള സാംസ്കാരികകേന്ദ്രം. 1953-ല്‍ കുരുന്തോടിയില്‍ വളരെ വിപുലമായതോതില്‍ ഹൈന്ദവ സാംസ്കാരിക സമ്മേളനം നടന്നു. ആ കാലയളവില്‍ പഞ്ചായത്തില്‍ ഒരു സാംസ്കാരിക മുന്നറ്റം തന്നെ നടക്കുകയുണ്ടായി. വിദ്യാലയങ്ങളാണ് ഒരുകാലത്ത് പ്രധാന സാംസ്കാരികസ്രോതസ്സായി വര്‍ത്തിച്ചത്. പഞ്ചായത്തിലെ ആദ്യത്തെ ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനം മന്തരത്തൂര്‍ യു.പി.സ്കൂളാണ്. തെയ്യങ്ങളുടെയും, തിറകളുടെയും, വോളിബോളിന്റെയും നാടായ മണിയൂരില്‍ മതസൌഹാര്‍ദ്ദവും, സാഹോദര്യവും എക്കാലവും നിലനിന്നിരുന്നു എന്നത് അഭിമാനകരമാണ്.

Posted in: culture